فرمول طلایی برای سریعتر دویدن
تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۴۶۳۲۳
تینا مزدکی: پژوهشها نشان میدهند که تنها یک عامل کمک میکند که مهاجمان و ستارگان لیگ برتر ساخته شوند و سرعت دویدنشان تا 3 درصد در طول 20 متر افزایش یابد. معمولا برای دستیابی به چنین هدفی باید هفتهها تمرین کرد، این شتابهای کوتاه که تا حد زیادی در موقعیتهای گلزنی به چشم میآیند.
دکتر جیسون موران، تشابهات سادهای را کشف کرد که باعث افزایش عملکرد در این زمینه شد و نشان داد که بازیکنان جوان نخبه اگر به جای تمرکز بر روی بدنشان، بر روی محیط تمرکز کنند، بهتر میدوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بر اساس گفته این محقق، حتی کلمات، هنگامی با ورزشکاران صحبت میشود بر روی عملکرد آنها تاثیر میگذارد. در واقع مدتها است که مشخص شده، بهتر است توجه ورزشکار به محیط اطرافش جلب شود تا اینکه روی ویژگیهای بدش تمرکز کند، به این دلیل که بهنظر میرسد برای ورزشکار بار روانی ایجاد کند. این میتواند حتی با استفاده از قیاسهای خاص چشمگیرتر شود، به عنوان مثال، درخواست از یک بازیکن برای «شتابگرفتن درست مانند یک فراری»؛ چنین گزارهای میتواند تصویر هیجان انگیزیتری نسبت به زمانی که به او گفته میشود «سریع بدو»، در ذهن ورزشکار ایجاد کند.
در این تحقیق از 20 عضو آکادمی در شمال لندن استفاده شد که همگی بین 14 تا 15 سال سن داشتند. قبل از شرکت در تمرینات سرعتی، به بازیکنان امیدوار قبل از دویدن، مسیرهای متفاوتی داده شد. گزارههایی که در آن به زمین اشاره میشد نتایج بهتری نسبت به گزارههایی که به بدن بازیکن اشاره میکرد،داشتند.
در واقع مربیها میتوانند با بیان دستورالعملهای مدنظر خود در کلمات گفتاری ساده، چگونگی رفتار بازیکن را آسانتر کنند. با استفاده از تشبیهات، یک مربی میتواند بدون اشاره به اصطلاحات فنی دشوار به ورزشکار بگوید که به چه سرعتی نیاز دارد و تا چه حدی سرعت بگیرد؛ برای مثال گفتن «بهگونهای که گویی جتی هستید که به سمت آسمان در حال بلند شدن هستید، سرعت بگیرید»، میتواند تاثیر بسزایی در فعالیت ورزشکار داشته باشد.
این موضوع حتی میتواند به تازه واردها که از سطوح نسبتا پایینتری از تمرکز برخوردار هستند، کمک بیشتری بدهد. حتی مربیها هم میتوانند با استفاده از چنین تاکتیکهایی مربیهای حرفهایتری باشند. اگرچه این یافتهها بر بالاترین سطح فوتبال جوانان متمرکز است، اما به راحتی میتوان از آن در آموزش دادن استفاده کرد. با استفاده از یک تشبیه ساده، مربیها و والدین ممکن است بتوانند بیشترین بهره را از فرزندان خود در هر رشته ورزشی ببرند.
منبع: scitechdaily
۵۸۳۲۳
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1883747منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: بازیکن فوتبال فوتبال بدن انسان مربی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۴۶۳۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فرمول تعیین دستمزد کارگران تغییر میکند؟
وی در گفتگو با تابناک با تاکید بر اینکه تعیین عادلانه دستمزد یعنی دادنِ فرصتِ چانهزنی و اعمال نفوذِ برابر به تمام طرفین مذاکره گفت: مسئولیت تعیین دستمزد در قانون کار در چارچوب یک نظام چانهزنیِ سهجانبه است و مجلس ساختار چانهزنی ندارد. سپردنِ تعیین حقوق کارگران به مجلس، عملا به معنای بیصداترکردن و بینظرتر کردنِ کارگران است.
میرغفاری گفت: شورایعالی کار تنها جایی است که کارگران میتوانند بر سرِ معیشتِ خود چانهزنی کنند، که به نظر میرسد وزیر کار میخواهد همین را هم نقض و مسئولیت تصمیمگیری در رابطه با حقوق و دستمزد را واگذار کند.
نماینده کارگران در شورایعالی کار گفت: ایراد شورایعالی کار، به عنوان یک ساختار سهجانبه، این است که دولت به عنوان کارفرمای بزرگتر که قدرتِ بیشتری برای چانهزنی دارد، نهایتا در مورد دستمزدِ کارگران تعیین تکلیف میکند. اگر دولت در این ساختارِ سهجانبه نقشِ واسطهگری و تنظیمگریِ خود را به درستی انجام دهد و در مذاکراتِ مزدی و سایر مذاکراتِ شورایعالی کار، میانهگری کند به عدالت نزدیک میشویم. نیازی نیست برای دستمزدِ عادلانه کار را به مجلسِ شورای اسلامی که فاقدِ ساختار سهجانبه است واگذار کنیم.
میرغفاری تاکید کرد: سه جانبهگرایی انحصارا خاص ایران نیست؛ بیش از ۹۲ کشور عضو سازمان بینالمللی کار با ساختار سه جانبهگرایی، حقوق و دستمزد را تعیین میکنند؛ حتی در کشورهایی که نظام سرمایه داری لیبرال در آن حاکم است نیز سهجانبهگرایی رعایت میشود.
وی بیان کرد: اینکه عدهای میگویند مذاکرات را به مجلس میسپاریم و نظرِ گروه کارگری را هم جویا میشویم، با سهجانبهگرایی فاصله دارد. سهجانبهگرایی همانطور که قبلا گفتم به معنای مذاکره و گفتگو در یک موقعیتِ برابر با شرکای اجتماعی است. نباید نقش کارگران را در مذاکراتِ مزدی بیش از این تقلیل داد، طوری که آنها در مورد حقوق کارگران فقط یک نظرِ ساده بدهند! به این کار چانهزنی نمیگویند و چه بسا در سالهای بعد همین را هم از آنها بگیرند.
میرغفاری گفت: ساختار سهجانبهی شورایعالی کار ذیل قانون کار و مربوط به بخش خصوصی است. قانون کار نیز یک قانون آمره است و برای جلوگیری از بهرهکشی از کارگران در مقابل کارفرمایان نوشته شده است. همین قانون وظیفهی تعیین حداقل حقوق را بر عهدهی شورایعالی کار گذاشته است. اگر قرار است قانونگذار برای حداقل دستمزد تعیین تکلیف کند، عملا واردِ حوزهای شده که به آن ربطی ندارد. در واقع تصمیمگیری در مورد روابط بین کارگران و کارفرمایانِ بخش خصوصی وظیفهی مجلس و دولت نیست که بدون حضور شرکای اجتماعی تصمیم بگیرند.
این نماینده کارگری گفت: این ساختار سهجانبه در دولتهای مختلف نقض شده است، اما مسئله این است که باید برای قدرتمند کردن و واقعیتر کردنِ این ساختار تلاش کنیم. باید قدمی رو به جلو داشته باشیم نه اینکه هر روز یک قدم از حقوقِ خود عقبتر برویم؛ در واقع نباید فرصتِ چانهزنی را واگذار کرد.